Zonder titel

ge zat op uw bed, de dag te laat de nacht te vroeg

ge wist van de kelder de zolder, de ene sok de andere

en door de deur hoorde ge honderden vaders moeders

en bromberen net als vorige week en toen en toen

en buiten, nou ja buiten, de buik deed zeer, zeer

hoe het varken door zijn poten zakte en u aankeek

hoe het misschien droomde en ge zelf droomde dat ge

slappe benen krijgt en dan opengespalkt op de ladder

en al die nonkels en tantes die balkenbrij eten

het hoofd dat tuimelt, de bloedspetters en strepen op de tegels

en de papa die morse kan lezen maar dat ge zelf in uw lijf zit en

dat daar niemand u uit kan halen en dat er een beek is en een vallei

en hopelijk alles een kwestie is van goed zwiepen