De uitweg

de uitweg

jij showt je lief met trots
de stoeipoes spint in overwinningsroes
ze glimt als een trofee

dit beeld knaagt aan mijn eigendunk
vreet laatste restjes zelfrespect totdat
mijn gram het daglicht ziet

het hart pompt snel de razernij door elke
bloedbaan heen, de woede groeit gestaag
in monstervorm

mijn spieren spannen samen tegen jou
ze zijn bereid tot kille moord maar zitten
vast in kabelstijve nek

de drift verteert niet meer, ligt als een steen op
zwakke maag, de buikkramp zoekt vergeefs
een weg naar buiten toe

als dit gevoel me pesten blijft, forceer ik
een verlossing, mijn gal zal golven over jou
zodat je groen ziet net als ik