Uitreiking Plantage Poëzieprijs 2013
Thema: Uitvaart
Naar deze, door onze vereniging voor de 22ste keer uitgeschreven poëziewedstrijd, werden 292 gedichten ingestuurd.
Juryleden: Adeline van Lier (van, onder meer, De Nacht van het Goede Leven, elke zondag/maandagnacht op Radio 1), F. Starik, oud-stadsdichter, oud-winnaar van de Plantage Poëzieprijs en onder andere bekend van ‘de eenzame uitvaart’) en Ko van Geemert (voorzitter).
De winnaar ontvangt, als altijd, een kunstwerk van ‘een door onze buurt geïnspireerd kunstenaar’, deze keer Marianne van Berlo.
Programma:
– Welkomstwoord Ko van Geemert (Vereniging Vrienden van de Plantage)
– Adeline van Lier leest geliefde poëzie m.b.t. het thema Uitvaart
– De drie genomineerden lezen hun inzending voor, in alfabetische volgorde:
– Niels Blomberg (‘November Rain’ en ‘Testament’)
– Cees van Ede (‘Harde troost’ en ‘Zorgvlied’)
– Koen Zonneveld (‘Nooit meer slapen’)
– F. Starik leest voor uit eigen werk
– Prijsuitreiking
– Slot: de winnaar leest zijn winnende gedicht voor
Adeline van Lier
F. Starik
Ko van Geemert
TERUGBLIK
De prijsuitreiking vond weer plaats in de prachtige Tangosalon aan de Plantage Muidergracht.
Winnaar van de Plantage Poëzieprijs 2013 werd Cees van Ede met:
ZORGVLIED
Aan het stille Kinderhofje
grenst de Grijze Vlindertuin,
niet ver van Paradiso – maar
voor Maud is dat te ver.
Je moet bij Hadramout linksaf,
daarna weer een keer naar links
en daar ligt ze: naast Marina,
in hetzelfde graf als Mientje
(daar kan zelfs nog iemand bij,
Mientje was niet heel groot).
Peter ligt er om de hoek,
net als trouwens Lodewijk,
Swaantje weer een laantje verder.
Verdomme, ‘t lijkt een reünie,
waarvoor ik als enige
niet uitgenodigd ben.
Zo loop ik keer op keer
achter mijn geliefden aan
in de wetenschap dat zij
niet wilden dat ik mee zou gaan
en slenter ik verloren terug
over de Fluwelen laan.
Tweede werd Koen Zonneveld met:
NOOIT MEER SLAPEN
voor Frenk
Hier ligt geen oude man. Een man die zijn kleinzoon
ooit vertelde hoe groot je wel niet worden kan:
een echte vent, je eigen stad, minister-president
en als je goed doet zal je mensen voor je winnen.
En word je op een plaats teruggezet, geen nood,
geen zelfbeklag. Je kan altijd weer een land beginnen.
Maar sta je ergens voor, zegt hij, duik dan diep
en knok op tijd. Draag je trots als een voetstuk,
denk zo hard als je zal zijn. Vergeet niet wie er
voor je was, van wie je zoon of broertje bent.
Wees sterk. Spreek recht. Scherp je tong. Zet de wet
naar jouw mond. Leef langer dan je slapen kan.
Bak een biefstuk in de nacht. Lach. Huilen is voor later.
Want nu je hier zo jong en vol met plannen ligt
en ik het niet kan laten je een toekomst mee te geven,
lijkt deze wereld veel te laf voor wat er in je zit.
Werd je al betogend genegeerd, heb je de dood
in zijn gezicht beledigd of toch jezelf maar
een laatste dienst bewezen? Ik weet het niet.
Maar weet goeie gast, je hebt gestreden voor je naam.
Dus ga, verre vriend. Blaas je naar een plek waar je
een oude dag geniet en een onbetwiste lijn uitzet.
En rust, maar niet te zacht. Maak ze gek.
Er is er één die aan de touwtjes trekt.
Derde werd Niels Blomberg met:
NOVEMBER RAIN
Die lange solo van November Rain
moet bij mijn uitvaart door de aula schallen.
Gitaarmuziek verbroedert iedereen.
Mij geeft hij kippenvel van top tot teen,
hij zal ook vast mijn nageslacht bevallen,
die lange solo van November Rain.
Al roept een enkeling ontzet ‘O neen’,
dat zal mijn laatste feestje niet vergallen.
Gitaarmuziek verbroedert iedereen.
De erfenis leidt niet tot handgemeen,
wanneer men daar beluistert met zijn allen
die lange solo van November Rain.
Er is niet enkel treurnis en geween,
als Guns N’ Roses uit de speakers knallen.
Gitaarmuziek verbroedert iedereen.
Wanneer ik daarna lig onder mijn steen,
dan hoor ik de muziek der hemelhallen:
die lange solo van November Rain.
Gitaarmuziek verbroedert iedereen.
Voor de foto’s verwijzen wij u naar de rubriek Foto’s.