Uitreiking Plantage Poëzieprijs 2012
Er werden 74 gedichten ingezonden. Het thema was: Hoe het voelt om oud te zijn, naar het gelijknamige gedicht van Adriaan Morriën. Het thema mocht overigens ruim opgevat worden: oud(er) worden …
Toegang gratis.
De jury wordt gevormd door Morriënbiograaf Rob Molin, neerlandicus Han Foppe en Ko van Geemert.
De winnaar ontvangt een beeldend kunstwerk van Adrienne Morriën.
De genomineerden komen hun inzending voorlezen. Verder zal er op deze middag aandacht besteed worden aan de poëzie van Adriaan Morriën, die dit jaar 100 jaar geleden werd geboren.
Hoe het voelt om oud te zijn
Ik ben nu oud, het wordt door zovelen gezegd.
En als het niet wordt gezegd, dan wordt het verzwegen.
Ik lees het in elke blik die zich op mij richt,
in elk gebaar dat in mijn richting wordt afgegeven,
in elke groet die in het niet wordt geschreven,
in elke zucht, in de glimlach die mij overslaat.
Hoe voelt het om oud te zijn? wordt mij gevraagd.
Het voelt lang niet slecht, geef ik eerlijk toe.
Het voelt vaak goed, niet zo lang meer te hoeven leven
en afscheid te nemen van jou, u, jullie, voorgoed.
Maar je bent wel ver van je geboorte afgeraakt
en nu werkelijk heel dicht bij de dood gedreven.
Soms, als je de hoek van een straat omslaat,
het is winter, voel je zijn adem brutaler dan toen
je nog jong was, en sterk, en een stootje kon geven.
Je voelt je tot onder je kleren koud, en heel naakt.
Je gruwt van de dood, al is het slechts even.
Kom, gauw naar huis, denk je, want je voelt je geraakt.
Adriaan Morriën
TERUGBLIK
De prijsuitreiking vond plaats in de prachtige Tangosalon aan de Plantage Muidergracht.
Deze middag stond in het teken van Adriaan Morriën, van wie oude opnames te horen waren en over wie gesproken werd door onder anderen dochter Alissa.
Winnaar van de Plantage Poëzieprijs 2012 werd
Rik Dereeper
met:
Suikertantes feestmaal
Hoeveel klatergoud versiert haar handen
en hoeveel schmink maakt zelfs een pruilmond blij?
Waarom lacht ze valser dan haar tanden?
Bepoedert zij de wangen kogelvrij?
Haar hoofd schudt ook bij ja voortdurend neen;
fijn poeder sneeuwt op tantes dorre schoot.
Ze kauwt. Twaalf erfgenamen om haar heen.
Verslikt zij zich? Komt zij in ademnood?
Hoe tante zuinig van wat ijs geniet:
haar jaren overschrijden haar gewicht.
Ziekenfondsbril waardoor ze mokka ziet.
Gelukkig leest ze nooit een goed gedicht.
Tweede werd Arjan Keene:
Wanneer ik oud ben
Wanneer ik oud ben zal ik langzaam spreken,
zeer langzaam spreken in een taal van hout.
Er zal geen morgen zijn waar ik op reken
en overmorgen is misschien een rekenfout.
Wanneer ik oud ben gaan mijn botten breken
en worden stukken van mijn lijf verbouwd.
Met ziekenhuizen en met apotheken
bestrijd ik achterstallig onderhoud.
Maar als ik oud ben is de geest nog jong.
Ik speel dan potjes schaak onder platanen
en zing de liedjes die ik vroeger zong.
De leeftijdsgroep van mooie meisjes groeit,
ik kijk naar alles dat steeds schoner bloeit.
Mijn lief is dan nog steeds mijn courtisane.
Derde werd Hans Lam:
schoolfoto
de jongen op de foto zag de fotograaf
en dacht
hij ziet alleen
mijn rechte scheiding
mijn nette hemd gestropte das
voldoende hoog geheven hoofd
maar hoe ik hem zie ziet hij niet
mijn verliefdheid ziet hij niet
noch mijn verveling
hij ziet mijn krullen niet
die later komen
en ook mijn glimlach
ziet hij niet
nu is die foto ouder dan die man toen was
nu kreeg ik kortgeleden lenzen en ik zie
hoe hij mij als een van velen zag
nu ja en ach
Voor foto’s verwijzen wij u naar de rubriek Foto’s.