De Plantage (3)
Het zal een maandag zijn geweest,
ik wandelde langs het Jonas
Daniël Meierplein om de hoek
van waar ik toen woonde en zag
het koggeschip in het fronton
van de Academie van Bouwkunst
zo mooi oplichten in de zon
boven het Joods Historisch
toen vriend en dichter Ko
de hoek om kwam, mij
tegemoet op de brede stoep.
We hielden onze pas in
reikten elkaar de hand
waarmee we beiden
ook wel verzen schreven
en mijmerden, de vegende blik
over het drukke verkeer en
het verstilde plein erachter
met de Portugese Synagoge –
ooit de Deventer Houtmarkt
en nog altijd de brug
naar de Plantage
buurt uit onze jeugd.
Het was daar dat de geest
vaardig werd over ons
en de oude Plantage
zijn nieuwe vrienden vond.
Korte tijd later ging er
een deur voor me open
aan de mooie Muidergracht
met toegang tot een lange gang
waarachter Ko, met Peter
en Saskia, Ester en Frans
Michaela en ik dus
Er waren grapjes
en koffie, koekjes
en wijn met vergezichten van
de gloed der beschaving
in de rustige huizen
van deze buurt
waar dichters en doeners
elkaar zouden ontmoeten,
van concertjes en kennis
gedragen door geestdrift
met de glans van geschiedenis
die generaties verbindt.
We knipperden even
bij het vergezicht dat hier
voor ons lag, dat wachtte
op de hand die het ging
zaaien in de vruchtbare aarde
van onze Plantage.
Zo ging het, inmiddels
een kwart eeuw geleden
wat begon op een maandag
in mooi Amsterdam.