Tatatata tata!
Het fietsnest maakt zich klaar voor trek
voeten in, veters vast
bellen, spaken, wind en benen
op de flanken vleugelstrepen
vliegwiel trekt ons recht en veilig
door de kruinen van de stad
even hoge wijde straten
stangen veren vogellijf
naar piano, judo, paarden, zwemmen
suizend in ons dunne schalen
warme zangpost, lippen trillen
banden piepen diermuziek
plassen spatten schoenen in
duiven waait het, takken, zakjes
tegen negen in fluiten we van bijna thuis
maar nooit al helemaal.