Plantage Filmfestival 2015: Kees Hin
Het twaalfde filmfestival van de Vereniging Vrienden van de Plantage staat dit jaar in het teken van het werk van filmmaker Kees Hin.
Zaal open om 12.30 uur. Toegang gratis voor leden van de Vrienden van de Plantage. Voor niet-leden € 10.
Een halve eeuw geleden, in 1965, debuteerde Kees Hin (Amsterdam, 1936) met een documentaire over de Nederlandse aardoliemaatschappij Onderaards. Dit jaar is hij dus precies vijftig jaar filmer, een mooie aanleiding voor een filmmiddag met deze interessante stadsgenoot.
Als filmer laat Kees Hin zich niet makkelijk typeren. Veel van zijn films balanceren op de grens tussen documentaire en speelfilm, en hij schuwt het experiment wat betreft thema’s en soorten vormgeving bepaald niet. Het tijdschrift Metropolis noemt hem ‘de dichter onder de filmmakers’, omdat hij bestaande beelden een nieuwe betekenis probeert mee te geven, waardoor weer iets nieuws ontstaat. In zijn documentaire over de kunstenaar Jaap Hillenius (Jaap Hillenius, poging om dichterbij te komen, 2006) zijn steeds op drie schermen naast elkaar filmbeelden te zien en in Leven of Theater (1987), over de Joodse schilderes Charlotte Salomon, laat hij twee acteurs commentaar geven en terugblikken op haar leven. In de documentaire Een wolk van Groen (1990) portretteert Hin mensen die op de een of andere manier verbonden zijn door het lezen van het weekblad De Groene, en combineert dat met flarden uit Hamlet gespeeld door De Appel. In 1975 begint de lange samenwerking met journaliste en researcher Sandra van Beek. Hun eerste gezamenlijke project is de korte film Walt van Praag en de toren naar de hemel (1976), over een heer van middelbare leeftijd die zo begeesterd is door Griekse zuilen, dat hij er een toren mee bouwt in zijn tuin. Deze half uur durende film is te zien op ons festival.
Kees Hin voelt zich al jong aangetrokken tot de film. Hoewel zijn vader, ook filmmaker, hem het vak afraadt, meldt hij zich bij de dan net opgerichte Filmacademie. Al na het eerste jaar houdt hij die voor gezien en wordt hij camera-assistent bij Fons Rademakers. Twee jaar lang werkt hij als assistent bij een andere Nederlandse filmgrootheid: Bert Haanstra.
In 1965 begint zijn tot op de dag van vandaag durende samenwerking met schrijver en dichter K. Schippers, die het commentaar bij Hins debuutfilm Onderaards schrijft. Vanaf 1974 schrijft K. Schippers met hem aan een reeks programma’s over bekende kunstenaars voor de rubriek Beeldspraak van de NOS. Op 7 maart laten we daarvan een aflevering zien uit 1983: Zeur Niet, een interview van Karel van het Reve met schrijfster Annie M.G. Schmidt.
Kees Hin heeft in zijn lange carrière meer dan honderd films geregisseerd, van documentaires tot speelfilms: Soldaten zonder geweren (1985) over de februaristaking, De laatste reis (1993) over componist Matthijs Vermeulen, Het schaduwrijk (1993), Volharding (1994) ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van het gelijknamige Amsterdamse ensemble van hedendaagse muziek, Cinema Invisible (2004) en Museum Belvédère. De droom van Thom Mercuur (2004). Die laatste film over de eigenzinnige Mercuur die zijn droom verwezenlijkt om in Friesland een museum voor Friese kunstenaars te bouwen, vertonen we op het Plantage Filmfestival.
Onlangs voltooide Hin een prachtig filmportret van schilder (en buurtgenoot) Aat Veldhoen (Het scherpe oog van Aat Veldhoen). Deze film is, afgezien van een besloten vertoning, nog nooit uitgezonden en vormt het sluitstuk van ons festival.
We hebben uit het rijke oeuvre van Kees Hin een selectie gemaakt, waarin zijn persoonlijke visie door de jaren heen herkenbaar is gebleven. De filmer zelf is de hele middag aanwezig om zijn films toe te lichten en vragen te beantwoorden. Klik voor het volledige programma op: programma.
Kees Hin in het atelier van Aat Veldhoen. Foto Martijn van Beenen.