De films van 2021

Meer informatie over de films

One Hand Clapping

One Hand Clapping is een found footage film ter gelegenheid van het 125-jarig jubileum van het Koninklijk Concertgebouw waarin de handen van de 5 chef-dirigenten Willem Mengelberg, Eduard van Beinum, Bernard Haitink, Riccardo Chailly en Maris Janssons gezamenlijk een oogverblindende dans vertolken.
(In samenwerking met editor Menno Otten en componist Harry de Wit

Voor de Dans

Voor de dans is een korte film over het repetitieproces van het dansgezelschap LeineRoebana. Niet met woorden maar met blikken vangt de film de gedachten van de dansers in de intimiteit van de dansstudio. Een choreografie van gezichten, een spel met oogopslagen: introvert, intens, intiem en provocerend. Een portret van een eigenzinnig dansgezelschap en een ode aan de choreografen Andrea Leine en Harijono Roebana.

Immer Fernweh

Johanna Kaiser (1912-1991), die zichzelf had leren schilderen, tolt in de jaren zeventig vanuit een klein dorpje in het toenmalige Oost-Duitsland met haar bloemrijke en dromerige landschapsschilderijen de internationale kunstwereld binnen. Met eenvoudige beelden, fragmenten uit haar dagboek, herinneringen van familieleden, vrienden en bekenden en een bijzondere typografie schetst Delpeut een portret van een vrouw, die haar verlangen naar verre oorden nooit kon vervullen, maar die die hartstochten in haar latere leven met de wereld wilde delen. Delpeut ontving voor deze film een Gouden Kalf.

Felice, Felice

In deze speelfilm keert de fotograaf en wereldreiziger Felice Beato in 1895 terug naar zijn huisje in Nagasaki om O-Kiku te zoeken. Zoals zoveel Westerlingen is Beato tijdens zijn eerste bezoek aan Japan “getrouwd” met een vrouw, die zowel huishoudster als bedgenote was. Beato’s gevoelens voor O’Kiku gingen veel dieper en het afscheid een aantal jaren geleden is zeker niet vreedzaam geweest.  De werkelijke gebeurtenissen onthullen zich in brieven die hij schrijft aan zijn broer Antonio. Zijn zoektocht naar O’Kiku voert hem over de Tokaido, de oude weg tussen Nagasaki en Tokio, een reis die hij vaak samen met haar had afgelegd. Een weg vol bitterzoete herinneringen, geplaveid met ontmoetingen: met mensen die Felice had vergeten, met landschappen die hij had vergeten en met zichzelf, de persoon die hij graag zou willen vergeten.

Deze film was goed voor Gouden Kalveren voor beste lange speelfilm en beste acteur (Johan Leysen) en een nominatie voor beste regie.